Noel Baba’dan dileği olan var mı?

Alman Lisesi’nin geleneksel Noel kermesine götürmeyi planlamıştım RA’yı, bir önceki hafta.
İlk kez Beyoğlu’na çıkan Rüzgar’ın ilk tespiti yılbaşı ışıkları üzerindeki güreş mayolu aslan ve tünel karşısındaki direğe asılmış sarı balonlar oldu, gözü yükseklerde oğlumun:)
Keskin soğukta güvenlik sırasını bekleyip önce Bratwurst ile tanıştırdık RA’yı sonra alışveriş (Noel kurabiyesi, ağaç dalına çizilmiş Noel baba yüzü v.s) yaptık.
Çocuk programı denilen bölümde çocukların annesiz alındıklarını öğrenince nasıl olsa durmaz deyip uzaklaştım.
Küçüklerin yanına hostes abla verilip elişi yaptıkları bu bölüm oğlumun en dikkatine mazhar olan yeri oldu etkinliğin.
Yakasına isim ve annenin telefon numarası yazılıp eline yapacağı elişlerini dolduracağı kağıt torbası ile Duygu ablası ile tanıştı.
Almanca bilip bilmediğini sordular bana, ben hayır o evet dedik aynı anda.
”Gute Nacht”, Schlaf Schön”,”Oma” biliyorum dedi:)
Sanırım Almanca bilmeyenlerin alınmayacağını düşündü.
İçeri alınırken 15.00′e kadar dışarı çıkmayacağını bilsem zaten sokmazdım.
Uykusu, tuvaleti gelebilir, karnı acıkır, beni arar diye endişelendim ama zaten ağlarsa aranır ve çocuğunuzu alırsınız dedi Alman disiplini.
Beyoğlu ayazında böylece eşimle Glühwein(sıcak şarap) içtik 3 yıl sonra ilk defa ve Waffel, filtre kahve üstüne.
Arada Rüzgar Ali’den çok daha büyük ve ağlayarak çıkan çocuk görüp bir kaç hamle daha yaptım evladımı geri alabilmek için ama ne mümkün.
Eski şirket arkadaşlarımla karşılaşıp her biri RA’yı sordukça içim içimi yedi, kendime bütün bildiğim Almanca küfürleri ettim.
Alman dakikliği ile tam 15.00 te kapı açıldı ve bir kaç ebeveyn alacağız ilk önce dendi.
Tabii ilk giren anne bendim içeri.
Çocuklar ellerinde yaptıkları elişleri dolu torbalarla oturmuş ailelerini bekliyorlardı.
Benim oğlum da gözleri parlayarak bana el salladı.
Elele tutuşup diğer kapıdan çıktık.
Değil ağlamak çok eğlenmiş, waffel’a bayılmış. Bir daha ne zaman geleceğiz diye soruyor.
Burası oyun yeri değil aslında okulmuş, ben artık buraya gideyim diyor.
Evde baba ve yardımcı varken duşa girmem sorun olurken oğlum beni bırakıp yeni tanıştığı abla ile yabancı bir ortamda 2,5 saat oynuyor ve bir daha ne zaman geleceğimizi soruyor.
Noel Baba’ya çizmemi bıraksaydım içine böyle bir 2,5 saat dilerdim ben.
Kimse enseyi karartmasın diye yazdım,gün gelecek ve tuvalete girmesi olay olan tüm anneler sıcak kahve içebilecekler hem de vicdan yapmadan.
Henüz erken ama mutlu Noel’ler…

Leave a comment